Το gay pride στην Κωνσταντινούπολη ματαιώθηκε εξ αιτίας φόβων επεισοδίων με τους Ακραίους εθνικιστές, τους Γκρίζους Λύκους (με τους οποίους ταυτιζόταν και ο Κεμάλ όταν είχε εγκαταληφθεί από τους πάντες). Οι Τούρκοι έχουν ιδιαίτερο μίσος προς την φιλομοφυλία, καθώς δεν υπάρχει η καταπιεστικότητα των πολύ σκληρότερων θρησκευτικά ομόδοξων καθεστώτων.
Ένας πατέρας ταξίδεψε 1000 χιλιόμετρα για να σκοτώσει τον 35χρονο γιό του με μια σφαίρα στην καρδιά, επειδή δήλωσε δημόσια στην τηλεόραση ότι είναι gay.
Αντίθετα βεβαία οι Ρώσοι Σοσιαλδημοκράτες της Πλειοψηφίας (οι μπολσεβίκοι), άφησαν τα πάντα ελεύθερα (εκτρώσεις, παραφιλίες, κ.λ.π.). Ακόμα και γυμνιστές ανέβαιναν στα Τραμ το πρωί! Αλλά το πράγμα ξέφυγε, και ο Λένιν έσφιξε τα λουριά εκτιμώντας ότι η Ρωσία είχε γίνει ένα "απέραντο μπουρδελλάκι"!
Όποτε η φιλομοφυλία έγινε ΞΑΝΑ επονείδιστη για έναν Κομμουνιστή! Ιδιαίτερα η "παθητική". Ο "ενεργητικός" συχνά γλύτωνε τη διαγραφή, ο "παθητικός" ποτέ!